Wynosi nas ponoć
Ponad inne istoty
Co jednak z myślenia
Gdy czucia nie ma
Tworzymy obrazy
Ubieramy je w myśli
Potem w słowa
A nie widzimy tego
Co ważne
Nie czujemy całym sobą
Nasze serce jak martwy mięsień
Tylko bije
Tęskno mi do bezmyślenia
By myśli nie przeszkadzały mi żyć
Ustąpiły miejsca sercu
Może wystarczy jedynie czuć
Nie kombinować myślami
Ireneusz Bodo, Lublin, 28.01.2017
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz