Nocna modlitwa

Noc jest ciemna
Noc jest cicha
Świat śpi
A ja
Chcę trwać
W świadomości
Jeśli zasnę
Będę nieobecny tu i teraz
Będę nieświadomy
Chciałbym być świadomy
W nieświadomym śnie
Taka jest moja
Nocna modlitwa

Ireneusz Bodo, lipiec 2016

Coraz mniej, coraz więcej

Coraz mniej słów
Coraz mniej potrzeb
Coraz mniej oczekiwań

Coraz więcej ciszy
Coraz więcej milczenia
Coraz więcej spokoju

Coraz więcej we mnie

Wielkie bijące SERCE
Bije coraz mocniej

Ireneusz Bodo, lipiec 2016

Milczący spokój

Kiedy wszystko jasne
Gdy usuwasz się w cień
Kiedy nie używasz języka
Kiedy nie myślisz
Kiedy już niczego nie chcesz
Gdy niczego nie oczekujesz
Kiedy patrzysz na rozżarzony Księżyc
Gdy słyszysz własny oddech
Kiedy się nie boisz
I uśmiechasz się
Do swojego odbicia w lustrze
Spotykasz milczący Spokój
Twojego cichego towarzysza
Podziękuj mu, że jest
Bez niego byś się zagotował

Ireneusz Bodo, 19.07.2016

Głębiny życia

A gdyby tak wpaść
Na dno życia
Do studni

Strach się budzi
Lęk
Ale może warto

Może tam w głębinach
Jest to
Co jest sensem

Płyciznę i mieliznę
Widać
Głębin nie widać

Może to, czego nie widać
Jest piękne
Jest dobre
Jest cudowne
Jest prawdą

Zejść chcę do głębin
Chcę znaleźć perłę
I już nie pragnąć
I już się nie bać

Ireneusz Bodo, Lublin, lipiec 2016

Słownik mistyczny

Spojrzenie
Słuchanie
Dźwięki dnia i nocy
Melodie i śpiew
Głęboki oddech
Zanurzenie w chwili
Obecność
Autentyczność
Nieudawanie
Brak siebie
Akceptacja
Nierealność realna
Trwanie
Serce na dłoni
Uśmiech
Zachwyt przeciągły
Tu
Teraz
Wieczność
Wszystko i nic
Miłość

Ireneusz Bodo, lipiec 2016

Wątpliwości

Był dobry
Bardzo dobry dzień
Można było
Napisać wiersz
By coś z tego cudownego dnia
Zostało

Wiersz nie powstał
Piękny dzień za bardzo wciągnął
Powstaje dzień po
A gdyby powstał wczoraj?

Czy ten jest dobry
Pełny
Optymistyczny?

Jest radość
Jest słońce
Jest oddech
Jest życie
To cudowne

Co jest pięknem?
Hmm...

Ireneusz Bodo, lipiec 2016

Pochodzenie

Skąd jestem
Kim jestem
Pytania te chodzą za mną
I nie dają spokoju
Odpowiedź jest milczeniem
Zatrzymaniem
Wiatrem
Oddechem
Duchem
Łomotem serca
Nicością
Wypełnioną wszystkim
Co tworzy tu i teraz
Nie pytam już więcej
Jestem

Ireneusz Bodo, Lublin, 08.07.2016

Zbawienny poranek

Niespokojny sen
Koszmar męczący
Ciężka głowa
Ale jest promyk
Słońca
Poranek daje nadzieję
Zbawia od ciężkiej nocy
Rozświetla twarz
Uśmiechem

Ireneusz Bodo, Lublin, 05.07.2016